0 نفر در حال مطالعه
فهرست موضوعات

فهرست موضوعات

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و یکی از افعال پرکاربرد و اساسی در این زبان محسوب می‌شود. این فعل در مکالمات روزمره، نوشتارهای رسمی و غیررسمی، و همچنین در متون ادبی و علمی به کار می‌رود. در این مقاله، به بررسی کامل معنی و کاربردهای مختلف فعل “schreiben” در زبان آلمانی می‌پردازیم و مثال‌های متنوعی ارائه می‌دهیم.

تعریف و معنای فعل “schreiben”

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و یکی از افعال پایه‌ای و پرکاربرد در این زبان محسوب می‌شود. این فعل در مکالمات روزمره، نوشتار رسمی و غیررسمی، و در متون مختلف به کار می‌رود. در ادامه به بررسی دقیق‌تر تعریف و معنای فعل “schreiben” و کاربردهای مختلف آن می‌پردازیم.

تعریف فعل “schreiben”

فعل “schreiben” به معنای “نوشتن” است و برای بیان عمل نوشتن با استفاده از قلم، مداد، کیبورد یا هر وسیله دیگری به کار می‌رود. این فعل می‌تواند به معنای نوشتن نامه، مقاله، کتاب، یادداشت، پیام و غیره باشد.

کاربردهای مختلف فعل “schreiben”

فعل “schreiben” در زبان آلمانی کاربردهای متنوعی دارد و می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. در ادامه به بررسی چند کاربرد اصلی این فعل می‌پردازیم.

1. نوشتن نامه یا ایمیل

یکی از کاربردهای اصلی فعل “schreiben” نوشتن نامه یا ایمیل است. این کاربرد می‌تواند در مکالمات روزمره و نوشتار رسمی و غیررسمی به کار رود.

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief an meine Freundin. (من یک نامه به دوستم می‌نویسم.)
  • Er schreibt eine E-Mail an seinen Chef. (او یک ایمیل به رئیسش می‌نویسد.)

2. نوشتن مقاله یا کتاب

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن مقاله، کتاب یا هر نوع متن طولانی دیگری به کار رود.

مثال:

  • Sie schreibt einen Artikel für die Zeitung. (او یک مقاله برای روزنامه می‌نویسد.)
  • Der Autor schreibt ein neues Buch. (نویسنده یک کتاب جدید می‌نویسد.)

3. نوشتن یادداشت یا پیام

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن یادداشت یا پیام کوتاه به کار رود.

مثال:

  • Ich schreibe eine Notiz, um mich an den Termin zu erinnern. (من یک یادداشت می‌نویسم تا به یاد قرار ملاقات بیفتم.)
  • Sie schreibt eine Nachricht an ihre Freundin. (او یک پیام به دوستش می‌نویسد.)

صرف فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف

فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف به صورت زیر صرف می‌شود:

زمان ich du er/sie/es wir ihr sie/Sie
حال ساده schreibe schreibst schreibt schreiben schreibt schreiben
گذشته ساده schrieb schriebst schrieb schrieben schriebt schrieben
حال کامل habe geschrieben hast geschrieben hat geschrieben haben geschrieben habt geschrieben haben geschrieben
گذشته کامل hatte geschrieben hattest geschrieben hatte geschrieben hatten geschrieben hattet geschrieben hatten geschrieben

نکات گرامری مهم در استفاده از “schreiben”

  1. جایگاه فعل: در جملات مثبت و منفی، فعل “schreiben” معمولاً در جایگاه دوم جمله قرار می‌گیرد و فعل اصلی به صورت مصدر (Infinitiv) در انتهای جمله می‌آید.
  2. ترکیب با حروف اضافه: فعل “schreiben” می‌تواند با حروف اضافه مختلفی ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. به عنوان مثال، “an” برای بیان گیرنده نامه یا ایمیل استفاده می‌شود.
  3. استفاده در جملات پرسشی: فعل “schreiben” می‌تواند در جملات پرسشی نیز به کار رود. در این حالت، فعل “schreiben” به جایگاه اول جمله منتقل می‌شود و فعل اصلی به صورت مصدر در انتهای جمله قرار می‌گیرد.

مثال‌های کاربردی از “schreiben” در مکالمات روزمره

  • Ich schreibe jeden Tag in mein Tagebuch. (من هر روز در دفتر خاطراتم می‌نویسم.)
  • Er schreibt gerne Gedichte. (او دوست دارد شعر بنویسد.)
  • Wir schreiben eine Liste der Aufgaben. (ما یک لیست از وظایف می‌نویسیم.)

صرف فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف

صرف فعل "schreiben" در زمان‌های مختلف

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و یکی از افعال پایه‌ای و پرکاربرد در این زبان محسوب می‌شود. این فعل در زمان‌های مختلف به صورت‌های مختلف صرف می‌شود. در ادامه به بررسی صرف فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف می‌پردازیم.

صرف فعل “schreiben” در زمان حال ساده (Präsens)

در زمان حال ساده، فعل “schreiben” به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر صرف فعل “schreiben”
ich schreibe
du schreibst
er/sie/es schreibt
wir schreiben
ihr schreibt
sie/Sie schreiben

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief. (من یک نامه می‌نویسم.)
  • Du schreibst eine E-Mail. (تو یک ایمیل می‌نویسی.)
  • Er schreibt ein Buch. (او یک کتاب می‌نویسد.)

صرف فعل “schreiben” در زمان گذشته ساده (Präteritum)

در زمان گذشته ساده، فعل “schreiben” به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر صرف فعل “schreiben”
ich schrieb
du schriebst
er/sie/es schrieb
wir schrieben
ihr schriebt
sie/Sie schrieben

مثال:

  • Ich schrieb einen Brief. (من یک نامه نوشتم.)
  • Du schriebst eine E-Mail. (تو یک ایمیل نوشتی.)
  • Er schrieb ein Buch. (او یک کتاب نوشت.)

صرف فعل “schreiben” در زمان حال کامل (Perfekt)

در زمان حال کامل، فعل “schreiben” به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر صرف فعل “schreiben”
ich habe geschrieben
du hast geschrieben
er/sie/es hat geschrieben
wir haben geschrieben
ihr habt geschrieben
sie/Sie haben geschrieben

مثال:

  • Ich habe einen Brief geschrieben. (من یک نامه نوشته‌ام.)
  • Du hast eine E-Mail geschrieben. (تو یک ایمیل نوشته‌ای.)
  • Er hat ein Buch geschrieben. (او یک کتاب نوشته است.)

صرف فعل “schreiben” در زمان گذشته کامل (Plusquamperfekt)

در زمان گذشته کامل، فعل “schreiben” به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر صرف فعل “schreiben”
ich hatte geschrieben
du hattest geschrieben
er/sie/es hatte geschrieben
wir hatten geschrieben
ihr hattet geschrieben
sie/Sie hatten geschrieben

مثال:

  • Ich hatte einen Brief geschrieben. (من یک نامه نوشته بودم.)
  • Du hattest eine E-Mail geschrieben. (تو یک ایمیل نوشته بودی.)
  • Er hatte ein Buch geschrieben. (او یک کتاب نوشته بود.)

صرف فعل “schreiben” در زمان آینده ساده (Futur I)

در زمان آینده ساده، فعل “schreiben” به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر صرف فعل “schreiben”
ich werde schreiben
du wirst schreiben
er/sie/es wird schreiben
wir werden schreiben
ihr werdet schreiben
sie/Sie werden schreiben

مثال:

  • Ich werde einen Brief schreiben. (من یک نامه خواهم نوشت.)
  • Du wirst eine E-Mail schreiben. (تو یک ایمیل خواهی نوشت.)
  • Er wird ein Buch schreiben. (او یک کتاب خواهد نوشت.)

صرف فعل “schreiben” در زمان آینده کامل (Futur II)

در زمان آینده کامل، فعل “schreiben” به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر صرف فعل “schreiben”
ich werde geschrieben haben
du wirst geschrieben haben
er/sie/es wird geschrieben haben
wir werden geschrieben haben
ihr werdet geschrieben haben
sie/Sie werden geschrieben haben

مثال:

  • Ich werde einen Brief geschrieben haben. (من یک نامه نوشته خواهم بود.)
  • Du wirst eine E-Mail geschrieben haben. (تو یک ایمیل نوشته خواهی بود.)
  • Er wird ein Buch geschrieben haben. (او یک کتاب نوشته خواهد بود.)

کاربردهای مختلف فعل “schreiben” در جملات

کاربردهای مختلف فعل "schreiben" در جملات

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و یکی از افعال پایه‌ای و پرکاربرد در این زبان محسوب می‌شود. این فعل در مکالمات روزمره، نوشتار رسمی و غیررسمی، و در متون مختلف به کار می‌رود. در ادامه به بررسی کاربردهای مختلف فعل “schreiben” در جملات می‌پردازیم.

1. نوشتن نامه یا ایمیل

یکی از کاربردهای اصلی فعل “schreiben” نوشتن نامه یا ایمیل است. این کاربرد می‌تواند در مکالمات روزمره و نوشتار رسمی و غیررسمی به کار رود.

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief an meine Freundin. (من یک نامه به دوستم می‌نویسم.)
  • Er schreibt eine E-Mail an seinen Chef. (او یک ایمیل به رئیسش می‌نویسد.)

2. نوشتن مقاله یا کتاب

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن مقاله، کتاب یا هر نوع متن طولانی دیگری به کار رود.

مثال:

  • Sie schreibt einen Artikel für die Zeitung. (او یک مقاله برای روزنامه می‌نویسد.)
  • Der Autor schreibt ein neues Buch. (نویسنده یک کتاب جدید می‌نویسد.)

3. نوشتن یادداشت یا پیام

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن یادداشت یا پیام کوتاه به کار رود.

مثال:

  • Ich schreibe eine Notiz, um mich an den Termin zu erinnern. (من یک یادداشت می‌نویسم تا به یاد قرار ملاقات بیفتم.)
  • Sie schreibt eine Nachricht an ihre Freundin. (او یک پیام به دوستش می‌نویسد.)

4. نوشتن در دفتر خاطرات

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن در دفتر خاطرات یا ژورنال به کار رود.

مثال:

  • Ich schreibe jeden Tag in mein Tagebuch. (من هر روز در دفتر خاطراتم می‌نویسم.)

5. نوشتن شعر یا داستان

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن شعر، داستان یا هر نوع متن ادبی به کار رود.

مثال:

  • Er schreibt gerne Gedichte. (او دوست دارد شعر بنویسد.)
  • Sie schreibt eine Kurzgeschichte. (او یک داستان کوتاه می‌نویسد.)

6. نوشتن لیست وظایف

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن لیست وظایف یا لیست خرید به کار رود.

مثال:

  • Wir schreiben eine Liste der Aufgaben. (ما یک لیست از وظایف می‌نویسیم.)
  • Er schreibt eine Einkaufsliste. (او یک لیست خرید می‌نویسد.)

7. نوشتن پیامک یا پیام در شبکه‌های اجتماعی

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن پیامک یا پیام در شبکه‌های اجتماعی به کار رود.

مثال:

  • Sie schreibt eine SMS an ihren Freund. (او یک پیامک به دوستش می‌نویسد.)
  • Er schreibt eine Nachricht auf Facebook. (او یک پیام در فیسبوک می‌نویسد.)

8. نوشتن گزارش یا مقاله علمی

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن گزارش یا مقاله علمی به کار رود.

مثال:

  • Der Student schreibt eine wissenschaftliche Arbeit. (دانشجو یک مقاله علمی می‌نویسد.)
  • Sie schreibt einen Bericht über das Projekt. (او یک گزارش درباره پروژه می‌نویسد.)

9. نوشتن قرارداد یا سند رسمی

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن قرارداد یا سند رسمی به کار رود.

مثال:

  • Der Anwalt schreibt einen Vertrag. (وکیل یک قرارداد می‌نویسد.)
  • Sie schreibt eine offizielle Erklärung. (او یک بیانیه رسمی می‌نویسد.)

10. نوشتن دستورالعمل یا راهنما

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن دستورالعمل یا راهنما به کار رود.

مثال:

  • Er schreibt eine Bedienungsanleitung. (او یک راهنمای کاربری می‌نویسد.)
  • Sie schreibt ein Kochrezept. (او یک دستور پخت می‌نویسد.)

11. نوشتن درخواست یا تقاضا

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن درخواست یا تقاضا به کار رود.

مثال:

  • Ich schreibe eine Bewerbung für den Job. (من یک درخواست شغلی می‌نویسم.)
  • Er schreibt einen Antrag auf Urlaub. (او یک درخواست مرخصی می‌نویسد.)

12. نوشتن یادداشت تشکر یا تبریک

فعل “schreiben” می‌تواند برای بیان نوشتن یادداشت تشکر یا تبریک به کار رود.

مثال:

  • Sie schreibt eine Dankeskarte. (او یک کارت تشکر می‌نویسد.)
  • Er schreibt eine Geburtstagskarte. (او یک کارت تولد می‌نویسد.)

ترکیب فعل “schreiben” با حروف اضافه

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و می‌تواند با حروف اضافه مختلفی ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. در ادامه به بررسی چند ترکیب رایج فعل “schreiben” با حروف اضافه می‌پردازیم.

1. ترکیب با حرف اضافه “an”

حرف اضافه “an” برای بیان گیرنده نامه، ایمیل یا پیام استفاده می‌شود. این ترکیب معمولاً برای بیان اینکه نامه یا پیام به چه کسی نوشته شده است، به کار می‌رود.

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief an meine Freundin. (من یک نامه به دوستم می‌نویسم.)
  • Er schreibt eine E-Mail an seinen Chef. (او یک ایمیل به رئیسش می‌نویسد.)

2. ترکیب با حرف اضافه “über”

حرف اضافه “über” برای بیان موضوع یا محتوای نامه، مقاله یا پیام استفاده می‌شود. این ترکیب معمولاً برای بیان اینکه نامه یا مقاله درباره چه موضوعی است، به کار می‌رود.

مثال:

  • Sie schreibt einen Artikel über Umweltschutz. (او یک مقاله درباره حفاظت از محیط زیست می‌نویسد.)
  • Er schreibt einen Bericht über das Projekt. (او یک گزارش درباره پروژه می‌نویسد.)

3. ترکیب با حرف اضافه “mit”

حرف اضافه “mit” برای بیان وسیله یا ابزاری که برای نوشتن استفاده می‌شود، به کار می‌رود. این ترکیب معمولاً برای بیان اینکه با چه وسیله‌ای نوشته می‌شود، به کار می‌رود.

مثال:

  • Ich schreibe mit einem Kugelschreiber. (من با یک خودکار می‌نویسم.)
  • Sie schreibt mit einem Bleistift. (او با یک مداد می‌نویسد.)

4. ترکیب با حرف اضافه “für”

حرف اضافه “für” برای بیان هدف یا گیرنده نهایی نامه، مقاله یا پیام استفاده می‌شود. این ترکیب معمولاً برای بیان اینکه نامه یا مقاله برای چه کسی یا چه هدفی نوشته شده است، به کار می‌رود.

مثال:

  • Er schreibt einen Brief für seine Mutter. (او یک نامه برای مادرش می‌نویسد.)
  • Sie schreibt einen Artikel für die Zeitung. (او یک مقاله برای روزنامه می‌نویسد.)

5. ترکیب با حرف اضافه “in”

حرف اضافه “in” برای بیان مکان یا محیطی که نوشتن در آن انجام می‌شود، به کار می‌رود. این ترکیب معمولاً برای بیان اینکه نوشتن در کجا انجام می‌شود، به کار می‌رود.

مثال:

  • Ich schreibe in meinem Tagebuch. (من در دفتر خاطراتم می‌نویسم.)
  • Er schreibt in seinem Büro. (او در دفترش می‌نویسد.)

6. ترکیب با حرف اضافه “auf”

حرف اضافه “auf” برای بیان سطح یا مکانی که نوشتن روی آن انجام می‌شود، به کار می‌رود. این ترکیب معمولاً برای بیان اینکه نوشتن روی چه سطحی انجام می‌شود، به کار می‌رود.

مثال:

  • Sie schreibt auf einem Blatt Papier. (او روی یک برگ کاغذ می‌نویسد.)
  • Er schreibt auf dem Computer. (او روی کامپیوتر می‌نویسد.)

مثال‌های کاربردی از “schreiben” در جملات مثبت و منفی

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و می‌تواند در جملات مثبت و منفی به کار رود. در ادامه به بررسی چند مثال کاربردی از استفاده از “schreiben” در جملات مثبت و منفی می‌پردازیم.

جملات مثبت

در جملات مثبت، فعل “schreiben” به همراه فعل اصلی به کار می‌رود تا عمل نوشتن را بیان کند.

مثال‌ها:

  • Ich schreibe einen Brief an meine Freundin. (من یک نامه به دوستم می‌نویسم.)
  • Er schreibt eine E-Mail an seinen Chef. (او یک ایمیل به رئیسش می‌نویسد.)
  • Wir schreiben eine Liste der Aufgaben. (ما یک لیست از وظایف می‌نویسیم.)
  • Sie schreibt jeden Tag in ihr Tagebuch. (او هر روز در دفتر خاطراتش می‌نویسد.)
  • Der Autor schreibt ein neues Buch. (نویسنده یک کتاب جدید می‌نویسد.)

جملات منفی

در جملات منفی، فعل “schreiben” به همراه فعل اصلی به کار می‌رود تا عدم انجام عمل نوشتن را بیان کند. برای منفی کردن جمله، از کلمه “nicht” قبل از فعل اصلی استفاده می‌شود.

مثال‌ها:

  • Ich schreibe keinen Brief an meine Freundin. (من هیچ نامه‌ای به دوستم نمی‌نویسم.)
  • Er schreibt keine E-Mail an seinen Chef. (او هیچ ایمیلی به رئیسش نمی‌نویسد.)
  • Wir schreiben keine Liste der Aufgaben. (ما هیچ لیستی از وظایف نمی‌نویسیم.)
  • Sie schreibt nicht jeden Tag in ihr Tagebuch. (او هر روز در دفتر خاطراتش نمی‌نویسد.)
  • Der Autor schreibt kein neues Buch. (نویسنده هیچ کتاب جدیدی نمی‌نویسد.)

نکات گرامری مهم در استفاده از “schreiben”

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و یکی از افعال پایه‌ای و پرکاربرد در این زبان محسوب می‌شود. در ادامه به بررسی نکات گرامری مهم در استفاده از “schreiben” می‌پردازیم.

1. جایگاه فعل در جمله

در جملات مثبت و منفی، فعل “schreiben” معمولاً در جایگاه دوم جمله قرار می‌گیرد و فعل اصلی به صورت مصدر (Infinitiv) در انتهای جمله می‌آید. این ساختار در جملات مثبت و منفی یکسان است.

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief. (من یک نامه می‌نویسم.)
  • Ich schreibe keinen Brief. (من هیچ نامه‌ای نمی‌نویسم.)

2. ترکیب با حروف اضافه

فعل “schreiben” می‌تواند با حروف اضافه مختلفی ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. به عنوان مثال، “an” برای بیان گیرنده نامه یا ایمیل استفاده می‌شود، “über” برای بیان موضوع یا محتوای نامه یا مقاله، و “mit” برای بیان وسیله یا ابزاری که برای نوشتن استفاده می‌شود.

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief an meine Freundin. (من یک نامه به دوستم می‌نویسم.)
  • Sie schreibt einen Artikel über Umweltschutz. (او یک مقاله درباره حفاظت از محیط زیست می‌نویسد.)
  • Er schreibt mit einem Kugelschreiber. (او با یک خودکار می‌نویسد.)

3. استفاده در جملات پرسشی

فعل “schreiben” می‌تواند در جملات پرسشی نیز به کار رود. در این حالت، فعل “schreiben” به جایگاه اول جمله منتقل می‌شود و فعل اصلی به صورت مصدر در انتهای جمله قرار می‌گیرد.

مثال:

  • Schreibst du einen Brief? (آیا تو یک نامه می‌نویسی؟)
  • Schreibt er eine E-Mail? (آیا او یک ایمیل می‌نویسد؟)

4. صرف فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف

فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف به صورت‌های مختلف صرف می‌شود. در جدول زیر صرف فعل “schreiben” در زمان‌های مختلف آورده شده است:

زمان ich du er/sie/es wir ihr sie/Sie
حال ساده schreibe schreibst schreibt schreiben schreibt schreiben
گذشته ساده schrieb schriebst schrieb schrieben schriebt schrieben
حال کامل habe geschrieben hast geschrieben hat geschrieben haben geschrieben habt geschrieben haben geschrieben
گذشته کامل hatte geschrieben hattest geschrieben hatte geschrieben hatten geschrieben hattet geschrieben hatten geschrieben
آینده ساده werde schreiben wirst schreiben wird schreiben werden schreiben werdet schreiben werden schreiben
آینده کامل werde geschrieben haben wirst geschrieben haben wird geschrieben haben werden geschrieben haben werdet geschrieben haben werden geschrieben haben

5. استفاده در جملات منفی

برای منفی کردن جملات با “schreiben”، باید از کلمه “nicht” قبل از فعل اصلی استفاده شود. این ساختار در جملات منفی به کار می‌رود تا عدم انجام عمل نوشتن را بیان کند.

مثال:

  • Ich schreibe keinen Brief. (من هیچ نامه‌ای نمی‌نویسم.)
  • Er schreibt keine E-Mail. (او هیچ ایمیلی نمی‌نویسد.)

6. استفاده در جملات شرطی

فعل “schreiben” می‌تواند در جملات شرطی نیز به کار رود. در این حالت، فعل “schreiben” به صورت صرف شده و فعل اصلی به صورت مصدر در انتهای جمله قرار می‌گیرد.

مثال:

  • Wenn du einen Brief schreibst, werde ich ihn lesen. (اگر تو یک نامه بنویسی، من آن را خواهم خواند.)
  • Wenn er eine E-Mail schreibt, wird er eine Antwort bekommen. (اگر او یک ایمیل بنویسد، او یک پاسخ خواهد گرفت.)

7. استفاده در جملات تعجبی

فعل “schreiben” می‌تواند در جملات تعجبی نیز به کار رود. در این حالت، فعل “schreiben” به صورت صرف شده و فعل اصلی به صورت مصدر در انتهای جمله قرار می‌گیرد.

مثال:

  • Das ist ja unglaublich! Du schreibst wirklich einen Brief! (این واقعاً باور نکردنی است! تو واقعاً یک نامه می‌نویسی!)
  • Du schreibst wirklich eine E-Mail? (تو واقعاً یک ایمیل می‌نویسی؟)

ترکیب “schreiben” با سایر کلمات و عبارات

فعل “schreiben” در زبان آلمانی به معنای “نوشتن” است و می‌تواند با سایر کلمات و عبارات ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. در ادامه به بررسی چند ترکیب رایج فعل “schreiben” با سایر کلمات و عبارات می‌پردازیم.

1. ترکیب با قیدها

فعل “schreiben” می‌تواند با قیدها ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. این ترکیب‌ها معمولاً برای تأکید بر یک نکته یا بیان یک واقعیت استفاده می‌شوند.

مثال:

  • Er schreibt schnell. (او سریع می‌نویسد.)
  • Sie schreibt oft Briefe. (او اغلب نامه می‌نویسد.)

2. ترکیب با حروف اضافه

فعل “schreiben” می‌تواند با حروف اضافه مختلفی ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. این ترکیب‌ها معمولاً برای بیان مکان، زمان یا حالت استفاده می‌شوند.

مثال:

  • Ich schreibe an meine Freundin. (من به دوستم می‌نویسم.)
  • Er schreibt über das Projekt. (او درباره پروژه می‌نویسد.)
  • Sie schreibt mit einem Kugelschreiber. (او با یک خودکار می‌نویسد.)

3. ترکیب با ضمایر

فعل “schreiben” می‌تواند با ضمایر ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. این ترکیب‌ها معمولاً برای بیان فاعل یا مفعول جمله استفاده می‌شوند.

مثال:

  • Er schreibt ihr einen Brief. (او به او یک نامه می‌نویسد.)
  • Sie schreibt ihm eine Nachricht. (او به او یک پیام می‌نویسد.)

4. ترکیب با صفات

فعل “schreiben” می‌تواند با صفات ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. این ترکیب‌ها معمولاً برای توصیف حالت یا ویژگی فاعل یا مفعول استفاده می‌شوند.

مثال:

  • Er schreibt einen langen Brief. (او یک نامه طولانی می‌نویسد.)
  • Sie schreibt eine interessante Geschichte. (او یک داستان جالب می‌نویسد.)

5. ترکیب با عبارات اسمی

فعل “schreiben” می‌تواند با عبارات اسمی ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. این ترکیب‌ها معمولاً برای بیان فاعل یا مفعول جمله استفاده می‌شوند.

مثال:

  • Ich schreibe einen Brief an meine Freundin. (من یک نامه به دوستم می‌نویسم.)
  • Er schreibt einen Artikel für die Zeitung. (او یک مقاله برای روزنامه می‌نویسد.)

6. ترکیب با عبارات فعلی

فعل “schreiben” می‌تواند با عبارات فعلی ترکیب شود تا معانی و کاربردهای مختلفی ایجاد کند. این ترکیب‌ها معمولاً برای بیان حالت یا ویژگی فاعل یا مفعول استفاده می‌شوند.

مثال:

  • Er schreibt, um seine Gedanken auszudrücken. (او می‌نویسد تا افکارش را بیان کند.)
  • Sie schreibt, während sie Musik hört. (او می‌نویسد در حالی که موسیقی گوش می‌دهد.)

دیدگاه‌ها
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها