فعل “sprechen” یکی از افعال پرکاربرد و مهم در زبان آلمانی است که به معنای “صحبت کردن” یا “گفتن” است. این فعل به ویژه در مکالمات روزمره و برای بیان فعالیتهای مربوط به صحبت کردن استفاده میشود. در این مقاله، به بررسی کامل و جامع صرف فعل “sprechen” در زبان آلمانی میپردازیم و نحوه استفاده صحیح از آن را توضیح میدهیم.
صرف فعل “sprechen” در زمان حال (Präsens)
فعل “sprechen” به صورت زیر در زمان حال صرف میشود:
Präsens | |
---|---|
ich | spreche |
du | sprichst |
er/sie/es | spricht |
wir | sprechen |
ihr | sprecht |
sie/Sie | sprechen |
مثالهای کاربردی در زمان حال:
- Ich spreche Deutsch. (من آلمانی صحبت میکنم.)
- Du sprichst Englisch. (تو انگلیسی صحبت میکنی.)
- Er spricht Französisch. (او فرانسوی صحبت میکند.)
- Wir sprechen zusammen. (ما با هم صحبت میکنیم.)
- Ihr sprecht laut. (شما بلند صحبت میکنید.)
- Sie sprechen leise. (آنها آرام صحبت میکنند.)
صرف فعل “sprechen” در زمان گذشته ساده (Präteritum)
فعل “sprechen” به صورت زیر در زمان گذشته ساده صرف میشود:
Präteritum | |
---|---|
ich | sprach |
du | sprachst |
er/sie/es | sprach |
wir | sprachen |
ihr | spracht |
sie/Sie | sprachen |
مثالهای کاربردی در زمان گذشته ساده:
- Ich sprach Deutsch. (من آلمانی صحبت کردم.)
- Du sprachst Englisch. (تو انگلیسی صحبت کردی.)
- Er sprach Französisch. (او فرانسوی صحبت کرد.)
- Wir sprachen zusammen. (ما با هم صحبت کردیم.)
- Ihr spracht laut. (شما بلند صحبت کردید.)
- Sie sprachen leise. (آنها آرام صحبت کردند.)
صرف فعل “sprechen” در زمان گذشته کامل (Perfekt)
فعل “sprechen” به صورت زیر در زمان گذشته کامل صرف میشود:
Perfekt | |
---|---|
ich | habe gesprochen |
du | hast gesprochen |
er/sie/es | hat gesprochen |
wir | haben gesprochen |
ihr | habt gesprochen |
sie/Sie | haben gesprochen |
مثالهای کاربردی در زمان گذشته کامل:
- Ich habe Deutsch gesprochen. (من آلمانی صحبت کردهام.)
- Du hast Englisch gesprochen. (تو انگلیسی صحبت کردهای.)
- Er hat Französisch gesprochen. (او فرانسوی صحبت کرده است.)
- Wir haben zusammen gesprochen. (ما با هم صحبت کردهایم.)
- Ihr habt laut gesprochen. (شما بلند صحبت کردهاید.)
- Sie haben leise gesprochen. (آنها آرام صحبت کردهاند.)
صرف فعل “sprechen” در زمان آینده (Futur I)
فعل “sprechen” به صورت زیر در زمان آینده صرف میشود:
Futur I | |
---|---|
ich | werde sprechen |
du | wirst sprechen |
er/sie/es | wird sprechen |
wir | werden sprechen |
ihr | werdet sprechen |
sie/Sie | werden sprechen |
مثالهای کاربردی در زمان آینده:
- Ich werde Deutsch sprechen. (من آلمانی صحبت خواهم کرد.)
- Du wirst Englisch sprechen. (تو انگلیسی صحبت خواهی کرد.)
- Er wird Französisch sprechen. (او فرانسوی صحبت خواهد کرد.)
- Wir werden zusammen sprechen. (ما با هم صحبت خواهیم کرد.)
- Ihr werdet laut sprechen. (شما بلند صحبت خواهید کرد.)
- Sie werden leise sprechen. (آنها آرام صحبت خواهند کرد.)
صرف فعل “sprechen” در زمان آینده کامل (Futur II)
فعل “sprechen” به صورت زیر در زمان آینده کامل صرف میشود:
Futur II | |
---|---|
ich | werde gesprochen haben |
du | wirst gesprochen haben |
er/sie/es | wird gesprochen haben |
wir | werden gesprochen haben |
ihr | werdet gesprochen haben |
sie/Sie | werden gesprochen haben |
مثالهای کاربردی در زمان آینده کامل:
- Ich werde Deutsch gesprochen haben. (من آلمانی صحبت کرده خواهم بود.)
- Du wirst Englisch gesprochen haben. (تو انگلیسی صحبت کرده خواهی بود.)
- Er wird Französisch gesprochen haben. (او فرانسوی صحبت کرده خواهد بود.)
- Wir werden zusammen gesprochen haben. (ما با هم صحبت کرده خواهیم بود.)
- Ihr werdet laut gesprochen haben. (شما بلند صحبت کرده خواهید بود.)
- Sie werden leise gesprochen haben. (آنها آرام صحبت کرده خواهند بود.)
فعل “sprechen” یکی از افعال پرکاربرد و مهم در زبان آلمانی است که برای بیان فعالیتهای مربوط به صحبت کردن استفاده میشود. این فعل در زمانهای مختلف به صورتهای مختلف صرف میشود و در جملات روزمره به کار میرود. با تمرین و تکرار، میتوانید به تسلط بیشتری در استفاده از این فعل دست یابید و مهارتهای زبانی خود را بهبود بخشید. یادگیری صرف فعل “sprechen” میتواند به شما در فهم بهتر و دقیقتر زبان آلمانی کمک کند و ارتباطات شما را در این زبان بهبود بخشد.
آموزش صرف فعل “anfangen” در زبان آلمانی
فعل “anfangen” یکی از افعال پرکاربرد و مهم در زبان آلمانی است که به معنای “شروع کردن” است. این فعل به ویژه در مکالمات روزمره و برای بیان آغاز یک فعالیت یا رویداد استفاده میشود. در این مقاله، به بررسی کامل و جامع صرف فعل “anfangen” در زبان آلمانی میپردازیم و نحوه استفاده صحیح از آن را توضیح میدهیم.
صرف فعل “anfangen” در زمان حال (Präsens)
فعل “anfangen” به صورت زیر در زمان حال صرف میشود:
Präsens | |
---|---|
ich | fange an |
du | fängst an |
er/sie/es | fängt an |
wir | fangen an |
ihr | fangt an |
sie/Sie | fangen an |
مثالهای کاربردی در زمان حال:
- Ich fange mit der Arbeit an. (من کار را شروع میکنم.)
- Du fängst mit dem Lesen an. (تو خواندن را شروع میکنی.)
- Er fängt mit dem Projekt an. (او پروژه را شروع میکند.)
- Wir fangen jetzt an. (ما الان شروع میکنیم.)
- Ihr fangt mit dem Training an. (شما تمرین را شروع میکنید.)
- Sie fangen mit dem Kochen an. (آنها آشپزی را شروع میکنند.)
صرف فعل “anfangen” در زمان گذشته ساده (Präteritum)
فعل “anfangen” به صورت زیر در زمان گذشته ساده صرف میشود:
Präteritum | |
---|---|
ich | fing an |
du | fingst an |
er/sie/es | fing an |
wir | fingen an |
ihr | fingt an |
sie/Sie | fingen an |
مثالهای کاربردی در زمان گذشته ساده:
- Ich fing mit der Arbeit an. (من کار را شروع کردم.)
- Du fingst mit dem Lesen an. (تو خواندن را شروع کردی.)
- Er fing mit dem Projekt an. (او پروژه را شروع کرد.)
- Wir fingen jetzt an. (ما الان شروع کردیم.)
- Ihr fingt mit dem Training an. (شما تمرین را شروع کردید.)
- Sie fingen mit dem Kochen an. (آنها آشپزی را شروع کردند.)
صرف فعل “anfangen” در زمان گذشته کامل (Perfekt)
فعل “anfangen” به صورت زیر در زمان گذشته کامل صرف میشود:
Perfekt | |
---|---|
ich | habe angefangen |
du | hast angefangen |
er/sie/es | hat angefangen |
wir | haben angefangen |
ihr | habt angefangen |
sie/Sie | haben angefangen |
مثالهای کاربردی در زمان گذشته کامل:
- Ich habe mit der Arbeit angefangen. (من کار را شروع کردهام.)
- Du hast mit dem Lesen angefangen. (تو خواندن را شروع کردهای.)
- Er hat mit dem Projekt angefangen. (او پروژه را شروع کرده است.)
- Wir haben jetzt angefangen. (ما الان شروع کردهایم.)
- Ihr habt mit dem Training angefangen. (شما تمرین را شروع کردهاید.)
- Sie haben mit dem Kochen angefangen. (آنها آشپزی را شروع کردهاند.)
صرف فعل “anfangen” در زمان آینده (Futur I)
فعل “anfangen” به صورت زیر در زمان آینده صرف میشود:
Futur I | |
---|---|
ich | werde anfangen |
du | wirst anfangen |
er/sie/es | wird anfangen |
wir | werden anfangen |
ihr | werdet anfangen |
sie/Sie | werden anfangen |
مثالهای کاربردی در زمان آینده:
- Ich werde mit der Arbeit anfangen. (من کار را شروع خواهم کرد.)
- Du wirst mit dem Lesen anfangen. (تو خواندن را شروع خواهی کرد.)
- Er wird mit dem Projekt anfangen. (او پروژه را شروع خواهد کرد.)
- Wir werden jetzt anfangen. (ما الان شروع خواهیم کرد.)
- Ihr werdet mit dem Training anfangen. (شما تمرین را شروع خواهید کرد.)
- Sie werden mit dem Kochen anfangen. (آنها آشپزی را شروع خواهند کرد.)
صرف فعل “anfangen” در زمان آینده کامل (Futur II)
فعل “anfangen” به صورت زیر در زمان آینده کامل صرف میشود:
Futur II | |
---|---|
ich | werde angefangen haben |
du | wirst angefangen haben |
er/sie/es | wird angefangen haben |
wir | werden angefangen haben |
ihr | werdet angefangen haben |
sie/Sie | werden angefangen haben |
مثالهای کاربردی در زمان آینده کامل:
- Ich werde mit der Arbeit angefangen haben. (من کار را شروع کرده خواهم بود.)
- Du wirst mit dem Lesen angefangen haben. (تو خواندن را شروع کرده خواهی بود.)
- Er wird mit dem Projekt angefangen haben. (او پروژه را شروع کرده خواهد بود.)
- Wir werden jetzt angefangen haben. (ما الان شروع کرده خواهیم بود.)
- Ihr werdet mit dem Training angefangen haben. (شما تمرین را شروع کرده خواهید بود.)
- Sie werden mit dem Kochen angefangen haben. (آنها آشپزی را شروع کرده خواهند بود.)
نتیجهگیری
فعل “anfangen” یکی از افعال پرکاربرد و مهم در زبان آلمانی است که برای بیان آغاز یک فعالیت یا رویداد استفاده میشود. این فعل در زمانهای مختلف به صورتهای مختلف صرف میشود و در جملات روزمره به کار میرود. با تمرین و تکرار، میتوانید به تسلط بیشتری در استفاده از این فعل دست یابید و مهارتهای زبانی خود را بهبود بخشید. یادگیری صرف فعل “anfangen” میتواند به شما در فهم بهتر و دقیقتر زبان آلمانی کمک کند و ارتباطات شما را در این زبان بهبود بخشد.